Sightseeing in een huiskamer

17 juni: Vandaag gaan we de koppensnellers ontmoeten. Alhoewel, zo spannend is het nu ook weer niet want het is ruim 100 jaar geleden dat de mannelijke leden van de Ibanstam erop uit trokken om mannen van andere stammen van het leven te beroven en hun hoofd als trofee mee naar huis namen. Voor iedere verovering kreeg een man een ring om zijn vinger getatoeëerd. Dus, hoe meer ringen hoe meer schedels op de schoorsteenmantel. De mannen die wij vandaag hebben ontmoet, hadden genoeg tatoeages maar geen getatoeëerde ringen.
We vertrokken met een longtailboot voor een tocht van ongeveer 45 minuten naar een longhouse waar 37 families wonen. Een longtailboot is een lange smalle boot waar 6 mensen achter elkaar in kunnen zitten. Vrij wiebelig maar we zijn droog aangekomen.

Na een mooie tocht over de rivier met een mooi uitzicht op de bergen die de grens vormen met Kalimantan kwamen we aan bij het longhouse. Dit is een huis op palen met een overdekte galerij waar een aantal "appartementen" aan liggen. De galerij is voor gezamenlijk gebruik en daar zitten de bewoners de hele dag. Ja, chillen kunnen ze ook in de jungle van Borneo. We werden ontvangen door het hoofd van dit longhouse en we kregen een korte rondleiding. Het appartement van "The chief" mochten we zelfs van binnen bekijken. Een huis- c.q. slaapkamer en een keuken, meer is het niet. In de woon- annex slaapkamer lagen de matrassen opgestapeld en 's avonds verandert de woon- in een slaapkamer waar ouders en kinderen allemaal bij elkaar slapen. 
Na een dansvoorstelling was het tijd om onze cadeaus te overhandigen aan the chief. Vervolgens werden het zout, de koffie en zakjes chips netjes over iedereen verdeeld. Als extraatje had ik voor de kinderen loom-armbandjes meegenomen die door Noah waren gemaakt. Ze vielen erg in de smaak.
Tot slot kregen we nog een demonstratie pijltjes blazen met een blaaspijp. En natuurlijk mochten we ook zelf proberen om de pijltjes te blazen. En omdat ik 2x in de roos schoot was onze terugtocht naar het hotel ook verzekerd.

Terug in het hotel hebben we even heerlijk in het zwembad gelegen. Aan het einde van de dag hebben we nog meegedaan aan een wandeling in de omgeving van het hotel. Onderdeel van deze tocht was een canopywalk tussen de boomtoppen op 50 meter hoogte. Erg bijzonder om de jungle van bovenaf te bekijken.

18 juni: Deze dag stond in het teken van reizen. Om 7.30 uur hadden we de boot terug naar het vasteland waar ons busje stond met gelukkig onze rugzakken er nog in. Om 15.00 uur stond onze vlucht naar Kota Kinabalu gepland vanaf het vliegveld van Kuching. In een vliegtuig met alleen maar Aziaten heb je als twee westerse dames behoorlijk wat bekijks en toen men hoorde dat we uit Nederland komen, was de link naar het Nederlands voetbalelftal snel gemaakt. Robben en Van Persie zijn erg hot hier in Borneo. 
Onze luxe hotelkamer in Kota Kinabalu heeft een enorme flatscreen televisie zodat wij vannacht de wedstrijd Nederland - Australië kunnen zien. Chips en frisdrank zijn ingekocht. En op de valreep nog een rood-wit-blauw armbandje op de kop kunnen tikken. Wij zijn er klaar voor!