In plaats van een bosje bloemen

16 juni: Zouden we vandaag net zoveel geluk hebben als gisteren toen we de neusapen in het wild hebben gezien? Vandaag stond nl een bezoek aan Semenggoh Wildlife Centre op het programma. Hier leven momenteel 37 Orang Oetangs "half" in het wild. Ze worden 's ochtend en 's middags gevoerd, maar als ze zelf genoeg eten hebben gevonden, dan komen ze niet naar de voederplaatsen. En laat er nu net volop fruit aan de bomen hangen. Dus geen Orang Oetangs gezien. Jammer, maar we hebben later deze week nog een kans. Onderweg naar het jungle resort Batang Ai hebben we onderweg een tussenstop gemaakt in Siran, een klein plaatsje met een lokale markt. We hebben hier even rond gekeken en met name de vlees - en visafdeling bewonderd. De geuren en kleuren komen je hier tegemoet. Omdat we morgen een bezoek gaan brengen aan de Iban-stam moeten we ook iets voor onze gastheren meenemen. Daar waar we in Nederland gewoonlijk een bosje bloemen of flesje wijn meenemen, gaat het hier om meer praktische zaken. Er wonen 37 families in het longhouse dat we gaan bezoeken, dus wat nemen we mee? 37 zakjes zout, 37 pakjes koffie en voor de kinderen zakjes chips om uit te delen. Het laatste gedeelte van de reis van vandaag hebben we per boot afgelegd want het Hilton Batang Ai Resort ligt zo afgelegen dat het alleen met een klein bootje bereikbaar is. De grote rugzak hebben we achtergelaten en hopen we over 2 dagen weer aan te treffen. De spullen voor de komende dagen hebben we nu in onze kleine rugzakken gedaan. Het resort waar we de komende twee dagen verblijven ligt erg afgelegen in de jungle vlak bij de grens met Kalimantan (Indonesië). Zo afgelegen dat er geen internet/WiFi is en je hoort er totaal geen andere geluiden dan de geluiden die door allerlei dieren gemaakt worden. En 's avonds is het ook écht donker: geen enkele straatverlichting (straten zijn er trouwens ook niet en waar heb je dan verlichting voor nodig).