Kerst en Candy Crush in de jungle

Na een goede nacht waarin het flink heeft geregend op naar het ontbijt. Het buffet werd opgeluisterd met een achtergrondmuziekje waarbij de DJ een vreemde smaak had voor deze tijd van het jaar. Kerstmuziek in het oerwoud is een vreemde gewaarwording.

Om 9.00 uur werden we door onze gids opgehaald bij ons huisje voor een trekking door het regenwoud. Op de route lag de canopywalk. Deze wandelroute over touwladders loopt tussen de boomtoppen, dus je ziet het oerwoud van boven. De route ligt 45 boven de grond en is 570 meter lang. Er zijn regelmatig platforms waar je even kunt pauzeren om bv foto's te maken. Op enkele platforms zat een "mannetje" om alles in de gaten te houden. Op één van de platforms zat een jongen heel aandacht op zijn smartphone te kijken. Op de vraag of hij WiFi had, antwoordde hij "no., it's Candy Crush". (Voor degen die dat niet weten, dit is een erg populair spelletje dat ook in NL door veel mensen wordt gespeeld). En jullie mogen raden wat de jongen op het volgende platform aan het doen was ...

Na de canopywalk hebben we nog een andere route bergop gelopen naar een mooi uitzichtpunt. Trappen, trappen en nog eens trappen. Ik heb volgens mij nog nooit zoveel gezweet in m'n leven! Bij het eerste uitkijkpunt vond ik het welletjes, Claire is met de gids nog een stukje verder gelopen. 

Terug in ons huisje hebben we een douche genomen waarna het lunchbuffet klaar stond in het restaurant. 's Middags zijn we onder begeleiding van onze gids met een longtailboot wat dieper het oerwoud ingegaan, op zoek naar een plek om te zwemmen. De boottocht duurde ongeveer 45 minuten en omdat het water in de rivier erg laag stond, moest de matroos die mee was af en toe met een stok de boot weer op gang brengen. Nadat we aan land zijn gegaan moesten we nog een half uur lopen (geen trappen deze keer maar wel af en toe wat klauterwerk). De zwemplek bleek een partij rotsen in de rivier te zijn. Het zwemmen zag ik niet zo zitten, dus een mooi plekje op een rots uitgezocht. Maar dat bleek niet zo'n goed idee te zijn omdat het er wemelde van de kleine bijen of wespen die continu om me heen beleven zwermen. Blijkbaar worden die beesten aangetrokken door zweet . Vanwege deze beesten zijn we daarom op tijd weer teruggelopen naar de boot, waarbij Claire een gedeelte van de terugweg heeft gezwommen. Toen we Claire weer tegenkwamen hebben we een gedeelte door de rivier gelopen. 

Terug in ons chalet hebben we weer gedoucht (voor de 3e keer vandaag!) en onze rugzakken weer gepakt. Tijdens het avondeten werd het restaurant nog vereerd met het bezoek van een grote tapir die rustig het restaurant kwam binnenwandelen. 

Morgenochtend vertrekt om 9.00 uur de boot. Om 12.00 uur komen we aan op de plek waar als het goed is onze huurauto klaarstaat.